Vandaag zijn we naar een van de heikelste discussiepunten van de laat-Romeinse geschiedenis van Tongeren gegaan: Ooit Tongeren, een nakomertje van Het Land van Ooit in Nederland, het park waar de kinderen baas zijn. Als je de meningen in de kranten leest, is het een ramp: veel te weinig volk, luie jobstudenten, ongeïnspireerde toneeltjes… Omdat Lotte er als personage rondloopt, vonden we van S.O.S. en haar improvisatie-groep dat we toch eens moesten gaan kijken hoe ze daar nu eigenlijk de kost verdient. Lotte heeft ondertussen een aantal correcties doorgestuurd, die je in het cursief tussendoor vindt, evenals een aantal aanpassingen van mijn kant.
Een eerste opmerking: ja, ’t is redelijk duur. Je betaalt 18 euro per persoon, enkel wie jonger is dan drie jaar (hoe controleren ze dat eigenlijk?) mag gratis binnen. Wij zijn een beetje creatief geweest en samen met een Antwerpse familie binnengegaan, waardoor we groepskorting kregen. Leraren moeten zeker niet aarzelen, die krijgen tot het einde van de vakantie hun visum gratis. Maar als je met een doorsnee gezin gaat, ben je dus al 70 tot 90 euro aan de kassa kwijt. Eénmaal binnen moet je nergens meer betalen, tenzij je geen lunchpakket meehebt, of een gadget wilt kopen. Alles is relatief natuurlijk: Plopsa Indoor kost misschien minder, maar vele andere pretparken zijn (een stuk) duurder. Het zal mij leren met een beperkt wereldbeeld rond te lopen 😉
De stad Tongeren (die er via een PPS-constructie in geïnvesteerd heeft) klaagt dat er te weinig aandacht is voor haar Romeinse verleden. Tja, daar kan je ze geen ongelijk in geven. De meeste personages komen uit het originele Land, en daar zit alles in een middeleeuwse sfeer (met ridders, prinsessen, lakeien en hofdames). Drie attracties hebben een Romeins thema: een galjoen waar je zelf mag roeien, Ambiorix die je mag rondtrekken, en touwtrekken tegen Caesar (dat spijtig genoeg vandaag buiten gebruik was). Voor de rest is er nog de grote show in het Colosseum, waar je eigenlijk weer een riddershow te zien krijgt (met enkele elementen waar de voorzitter van de heemkundige kring zich zeer druk over zou maken). Al vochten ze in die tijd blijkbaar ook al zo – misschien dat enkel het (kort stukje) steekspel niet historisch correct was. Och neen, ik vergeet nog de Plinius-fontein: een soort van replica van een antieke fontein, maar dan met felle blauwe en roze kleurtjes. Blijkbaar moest er nog een voorwaarde in het contract vervuld worden… Lap, ’t is geen replica! Het is wel degelijk de bron zoals ze daar altijd gestaan heeft, maar dan met een huisje eromheen (dat dus wel de omliggende kleuren heeft gekregen). Misschien dat ze de heemkundige kring kunnen vragen om een bordje met uitleg op te komen hangen…
Wij hadden geen kinderen mee, dus hebben we zelf ons kinderlijk enthousiasme moeten bovenhalen (wat gelukkig mocht: er staat nergens een bovenlimiet op). Alles bij elkaar zijn er niet zoveel attracties, maar je moet (mede dankzij het lage bezoekersaantal, ik gok op 500 man in de grote show) nergens aanschuiven, waardoor je gemakkelijk de leuke dingen meermaals kunt doen (en kinderen onder de tien houden dikwijls nog van herhaling, so why bother?). De waterspelen zijn toch nog redelijk uitdagend (en je kan er echt invallen), maar er is een droogkamer (waar het water opdroogt, maar jij je terug natzweet van de hitte – niet zo effectief dus). Het blijft wel een pretpark, dus doe iets aan wat vuil mag worden 🙂
Naast de attracties heb je ook nog de verschillende verhalen in de theatershows. Het overkoepelende verhaal van Ooit is mij niet helemaal duidelijk (blijkbaar hebben we daarvoor de poppenshow gemist waar alles in uitgelegd wordt), en ik vond het ook spijtig dat je dat niet ergens rustig kon nalezen (als ik later op mijn vader blijf lijken, dan zou ik dat op een bankje willen doen, terwijl de kinderen de weg uit het doolhof zoeken – laat ze maar lopen!). De boodschap dat de kinderen baas zijn, en hun ouders de lakeien, kwam naar mijn inzien ook niet zo duidelijk over.
We zijn ook naar de show gaan kijken waar Lotte in meespeelde, en, surprise surprise, ik werd op het podium geroepen. Toevallig mocht ik dan ook nog de persoon “Jan” spelen, waardoor wildvreemden mij achteraf herkenden, en mijn naam in het park riepen. Bizarre ervaring. Mijn pas gekoppelde date heb ik echter niet meer teruggezien.
Eindconclusie? Ja, er zijn nog wat kinderziektes, maar die worden er nog wel uitgewerkt (door het volgende management waarschijnlijk, want het huidige is al ontslagen (dichterlijke overdrijving: er zijn een tweetal personen opgestapt)). Als je kinderen onder de tien hebt, en in een grotere groep kan gaan (zodat je van de korting kan profiteren), zou ik niet twijfelen. Als je geen groep hebt, kan je nog altijd proberen op de parking nieuwe vrienden te maken. Bereid het bezoek wel een beetje voor, door op de site de verhalen te lezen, en die aan de kinderen te vertellen (wat de verwachting nog leuker maakt). In Tongeren zijn er ook nog andere bezienswaardigheden (de oude gevangenis onder andere), maar ik weet niet hoe goed dat te combineren valt (tenzij je peppillen begint uit te delen, wat ze in de obscure Haspengouwse dancings wel eens doen).
Zonet kreeg ik een sms’je van Lotte waarin ze liet weten dat ze haar voet had omgeslagen, hopelijk zijn we niet de laatsten die haar deze zomer aan het werk hebben gezien. Ook hier een update: zes weken brace, en nog een weekje krukken, dus nog tijd genoeg om haar tegen de afsluiting van het seizoen nog te zien – of gewoon alle andere personages, want er lopen er genoeg door het park
Om af te sluiten iets waarschijnlijk alleen informatici mee gaan lachen: toen ik het zag liggen, kon ik dit Bubble Sword niet laten liggen. Bellen van klein naar groot, in kwadratische tijd!
Iemand anders 